Op pasquata, in Nederland tweede paasdag, werden we door onze Roemeense vriendin Lilly en haar Italiaanse man uitgenodigd voor een feest, una festa antica in Valentano het stadje alwaar ze wonen. Valentano ligt aan de Noordwest kant van het meer van Bolsena en heeft en prachtig uitzicht op het meer. Het feest was ter ere van Santa Maria Azzuniata. De dag waarop de aankondiging van Maria`s zwangerschap door de engel Gabrielle werd verkondigd. Het is nadat het even flink heeft geregend en de festiviteiten in het water dreigden te vallen, opeens reuze druk op de piazza van het stadje. Jong en oud stort zich in het feestgedruis. In La festa Antica worden oude gebruiken met nieuwe gecombineerd. Italianen zijn hier zeer bedreven in. Er waren allerlei gokspelen, waaronder een soort van Nederlandse caviabaan, maar dan met 1 konijn welke steeds opnieuw vanuit zijn standaard doos in een andere doos met een nummertje erop moest lopen. Er was een soort van winkeltje met alle mogelijke “prutzooi” voor kinderen, als grabbelton ingericht. En er was een gladde kale boom met in de top een wiel met zakken eieren, aardappels en appels. Deze boom was met olijfolie ingewreven en de dapperen onder de bezoekers moesten naar boven proberen te klimmen om de prijzen met levensmiddelen eruit te halen. Rondom de boom was een aantal meters afgezet met dranghekken. Zodat niemand voordat het spektakel van start zou gaan bij de boom zou kunnen komen. Echter de loslopende reuen (mannetjes honden) konden onder de dranghekken door en zagen een heerlijk, naar olijfolie geurende boom, waar het pootje eens even lekker tegen omhoog getrokken kon worden voor een plasje. Dergelijk plasje waren het geursignaal voor andere reuen uit de omgeving om ook vooral hun geur achter te laten. Zodat het achter de dranghekken een hondengedrang van jewelste werd. Aangezien we op ons paasbest gekleed waren, hadden we een goed excuus om niet het pispaaltje te zijn en in de paal met olijfolie en hondengeursporen te klimmen.
Natuurlijk was er ook muziek op een geïmproviseerd podium tegenover de alternatieve caviabaan. En naast een lekker wijntje uit de streek kregen we allemaal een zak met Lupino, een soort van grote rauwe boon. Voor de Italianen een traditie, voor ons een ramp. Tijdens het feest werden deze bonen door iedereen gelijk opgegeten! Arme wij, het vel van de bonen moet je uitspugen en de rest eet je op. De gehele piazza bestond opeens uit kauwende en velletjes spugende Italianen en overal lagen uitgespuugde bonenvellen. Nadat we onze zakjes met Lupino van ieders, zeker een pond in mijn tas hadden weten te manoeuvreren, kregen we een nieuwe voorraad met Lupino van Lilly. Ze vond ons bravi, bravi. Ollandesi die de Lupino al op hadden gegeten, goed gedaan. Want je kan niet zonder een zakje Lupino deel nemen aan het feest! De traditie wil dat de Lupino bonen al door de Romeinen werden gegeten, op het moment dat de Engel Gabriel bij Maria op bezoek kwam.
Zo zie je maar weer una festa antica gemixt met modern gokspelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten